Kwetsbaarheid zichtbaar maken door te kijken én te luisteren Zelf aan Zet werd mogelijk gemaakt door de visie van drs. Lili Genee Pirayesh, prof. dr. Erik Scherder en prof. dr. Jaap Seidell. Zij brachten veertig experts samen om één boodschap te delen: gezondheid is geen optelsom van factoren, maar de optelsom van de mens. Dat ik zelf een hoofdstuk mocht schrijven over het horen van de mens achter het geluid, maakt mijn betrokkenheid bij dit project extra bijzonder. Met krac

Kunst als stille leraar: kijken als luisteren Wanneer je het boek Zelf aan Ze t leest, herken je meteen de gedeelde missie van de initiatiefnemers drs. Lili Genee Pirayesh, prof. dr. Erik Scherder en prof. dr. Jaap Seidell: de mens weer centraal zetten. Niet als patiënt. Niet als consument. Niet als functie. Maar als mens - vol nuance, verlangen, tegenstrijdigheid en potentieel. Veertig experts schreven korte hoofdstukken die samen een breed en eerlijk beeld schetsen van wat

Waar kunst luisteren wordt en de mens centraal staat Zelf aan Zet is een bijzonder project, gedragen door drie mensen die met visie en vasthoudendheid iets wezenlijks hebben neergezet: drs. Lili Genee Pirayesh, prof. dr. Erik Scherder en prof. dr. Jaap Seidell. Maanden van voorbereiding leidden tot een boek waarin veertig experts elk een facet van gezondheid beschrijven. Niet als theoretisch hoofdstuk, maar als herkenbare, menselijke werkelijkheid. Het raakt me dat mijn eige

Vanmorgen, fietsend naar mijn werk, gebeurde het weer. Zo’n moment dat je stil moet vallen, zelfs al trap je gewoon door. De hemel stond in brand. Laag op laag van warme tinten, alsof iemand met een groot penseel strepen had getrokken van rood naar roze naar paars, tot ver in het blauw dat nog de nacht vasthield. Ik keek naar die lucht en dacht: God is a painter… Die kleuren. Die compositie. Dat overweldigende. Dit wás kunst. Onmiskenbaar. En toch… werd ik boos. Want als er d

Over tinnitus, geluk, menselijkheid en de kracht van één vraag Het is maandagochtend. Zeven uur. Ik stap zo op de fiets naar mijn werk als audioloog. Tinnitusspreekuur. De maandag waarop één stap een hele dag kan worden, waarin mensen met een enorme last een complete reis gaan maken. Bij ons begint dat niet met zomaar wat metingen. Nee, de audiologie-assistent ontvangt hen als eerste. Niet met apparatuur maar met vragen. Echte vragen. De vragen die iemand uitnodigen om voor h

Gisteren vierden we het vijftienjarig lustrum van ACBS België-Nederland en het was een dag om te koesteren. In het sfeervolle Antropia in Driebergen, vlak bij het station, kwamen zo’n 130 collega’s samen om deze mijlpaal te vieren. Alles was tot in de puntjes geregeld door de lustrumcommissie die daarvoor absoluut een pluim verdient. Het voelde als een warme reünie waarin oud en nieuw samenkwamen. Daar was bijvoorbeeld Peter Heuts, oud-collega van Adelante, die ACT binnen de

door Dyon Scheijen – klinisch fysicus audioloog Afgelopen week klonken opnieuw de grote woorden: doorbraak, veelbelovend, eerste stap richting behandeling, nieuw perspectief. Wie alleen de koppen las, kon gemakkelijk denken dat tinnitus misschien binnenkort “opgelost” kan worden. Maar wie het onderzoek zelf leest, ziet iets anders: een technische veiligheidsstudie, niet meer en niet minder. En precies daar zit mijn zorg. Niet in het onderzoek, maar in wat het bij mensen tewee

Een persoonlijke reflectie op het tinnitusnieuws van vandaag. Vandaag was zo’n dag waarop de stilte geen rust bracht. Een dag waarop mijn telefoon bleef trillen, waarop berichten binnenstroomden van mensen die ik al jaren begeleid. Mensen die dachten dat ze eindelijk wat stabiliteit hadden gevonden… tot dit nieuws door de media denderde alsof een doorbraak in het verschiet lag. En eerlijk? Ik voelde boosheid. Geen harde boosheid, maar de soort die ontstaat wanneer je ziet dat

Vandaag bezocht ik Jan van Genk en Corry Broshuis in de Beyart. Het werd geen gewoon bezoek, geen simpel overhandigen van een tijdschrift of een groet aan twee mensen die me dierbaar zijn. Het werd een dag die in lagen openvouwde, precies zoals kunst dat doet wanneer je er langer naar kijkt. Want Jan is niet zomaar een kunstenaar. Hij is een grootmeester. Opleidingen aan Jan van Eyck, aan de kunstacademie in Tilburg, aan de leergangen academie, nationaal bekend om zijn portre

Stilte is nooit stil. Het is een ruimte. Een opening. Een uitnodiging om anders te kijken en dieper te voelen. In mijn werk als audioloog zie ik dagelijks hoeveel invloed prikkels hebben op ons brein en ons lichaam. Geluid kan verbinden, ontregelen, vermoeien, troosten, verwarren. Maar zelden staan we stil bij één simpele waarheid: niet iedereen beleeft geluid op dezelfde manier. Aanleiding voor dit blog was een artikel in NRC over prikkelarme openstellingen in musea en thea

Kennis doet ertoe, niet een beetje, maar fundamenteel. Niet alleen in dikke boeken of universiteiten, maar midden in het leven. In hoe we kijken, voelen, lijden, herstellen. Vaak begint verandering niet met een pil of een apparaat, maar met woorden, begrijpen, inzicht. En misschien is dat precies waarom ik deze blog schrijf. Omdat ik wil laten zien hoe belangrijk onderwijs is, hoe belangrijk psychologische educatie is. Gewoon in Jip-en-Janneke-taal uitleggen hoe ingewikkeld h

Er zijn boeken die niet oud worden. Niet omdat ze mooi geschreven zijn, maar omdat ze een spiegel blijven houden. George Orwell schreef in 1949 1984 - een waarschuwing, een verhaal over een wereld waarin één waarheid geldt, één leider heerst en de mens langzaam vergeet wie hij is. Een boek dat bedoeld was als waarschuwing, maar steeds meer aanvoelt als een beschrijving van vandaag. We leven in een tijd waarin we alles weten, maar steeds minder begrijpen. We horen alles, maar

(deel drie van het drieluik over angst, bewustwording en menselijkheid) Met dit derde blog sluit ik mijn drieluik over angst af. Eerder schreef ik De paradox van angst, over hoe angst mensen tegen zichzelf keert, en De lagen van angst , over hoe macht, bezit en taal met angst verweven zijn. Dit laatste deel gaat over angst in haar meest georganiseerde vorm: de politiek van angst. Een systeem waarin angst niet alleen wordt gevoeld, maar bewust wordt gevoed. ⚖️ De angst als st

Na mijn vorige blog De paradox van angst kreeg ik op LinkedIn een mooie reactie die me raakte. Een video over onderwijs en kennis. En ja, kennis doet er toe. Maar ik voelde ook iets anders. Want angst houdt zich niet aan opleidingsniveau, afkomst of achtergrond. Ze raakt ons allemaal. Of je nu werkt met je handen of met je hoofd, of je nu een titel draagt of de wereld draaiend houdt zonder die titel - angst is van iedereen. We zien het in mensen die bang zijn om te verliezen

De maatschappij heeft pijn. Chronische pijn. We voelen het in alles wat om ons heen gebeurt. De spanning, de vermoeidheid, het cynisme....

Overdag lijkt de wereld helder. De lucht is strakblauw, de zon verwarmt ons en we leven alsof dat vanzelfsprekend is. Maar die blauwe...

Door Dyon Scheijen Klinisch fysicus – audioloog Beeldend kunstenaar ACT-trainer “Horen is meer dan enkel de oren” Beste deelnemer, Fijn...

Van Gogh, de camera’s en de kunst van echt kijken Ik stond in de zaal waar een van de beroemdste schilderijen ter wereld hangt: De...

Frameless | Claude Monet (1840-1926) Boat on the Seine near Jeufosse Oil on Canvas 60 X 73 cm Private Collections Image: Courtesy of...

Gisteren liep ik Harrods in. Heel even maar. Een paar minuten. Alsof ik een tempel binnenstapte – van rijkdom, geur en design. Ik wilde...