Als geluid betekenis krijgt

Over warmtepompen, regen en hoe betekenis alles verandert

Twee mensen achter elkaar op mijn spreekuur. Beiden met tinnitus. En beiden – toevallig of niet – met dezelfde overtuiging: het geluid dat ze horen komt van buiten. Van een warmtepomp. Of een airco. Waarschijnlijk van de buren.

En natuurlijk, in sommige gevallen is er geluid. En soms ook niet. Maar wat me vandaag opnieuw opviel, is hoe ons brein betekenis geeft aan wat we horen. En hoe die betekenis de ervaring volledig kan kleuren.

Gisteravond keek ik – opnieuw bij toeval – naar een aflevering van De Rijdende Rechter, Mr Reid, kreeg te maken met een oudere dame die ervan overtuigd was dat haar buurman haar lastigviel met lawaai. De airco, de wasemkap – alles was erop gericht haar te treiteren, zo dacht ze.

Maar technische metingen toonden iets anders aan: het geluid kwam haar woning niet eens binnen. Toch was de hinder er. En die was echt. Want ook als iets zich niet fysiek laat meten, kan het nog steeds zwaar wegen.

Vandaag in mijn spreekkamer gebeurde iets opvallends. Terwijl ik met een van de dames sprak, begon het buiten hard te regenen. En door het open raam was het geruis van de regen goed te horen.

“En dit geluid, stoort u dat?” vroeg ik.

“Nee,” zei ze. “Want ik wéét dat het regen is.”

En daar zit het verschil. Niet in het volume. Niet in de frequentie. Maar in de betekenis die het geluid krijgt. Geluiden van regen zijn geruststellend. Geluiden van een ‘kwaadaardige’ airco zijn onveilig.

Wanneer we geluid koppelen aan iets bedreigends – een bron, een herinnering, een gevoel – gaat het brein in alarmstand. En dan kan zelfs een zacht geluid aanvoelen als een orkaan.

🎯 En precies daar ligt de sleutel.

Niet in het wegduwen van het geluid. Niet in eindeloos meten. Maar in het anders leren luisteren. Inzien hoe onze reactie, ons systeem, mee bepaalt wat het geluid met ons doet.

Ik werk vaak met het glas van levensaanvaarding – een metafoor die ik teken voor veel van mijn cliënten. Hoe voller het glas met stress, angst of onbegrip, hoe sneller het overstroomt bij het minste of geringste geluid.

Het glas weer groter maken?!

👉 Lees het blog over geluid, betekenis en het glas dat nooit hetzelfde blijft.

https://www.artofhearing.nl/post/het-glas-halfvol-of-halfleeg-laten-we-het-groter-maken-1

Ook gebruik ik het vrees-vermijdingsmodel, een krachtige manier om te snappen hoe angst en vermijding het lijden vergroten – en hoe acceptatie juist de weg naar verlichting kan zijn. Ook daarover schreef ik een apart blog.

👂 Of je nu last hebt van een pieptoon of een bromgeluid: het gaat niet alleen om wat je hoort, maar hoe je systeem reageert. En dat systeem kunnen we beïnvloeden. Daar zit de hoop.

Want zelfs als het geluid blijft, kun jij veranderen.

En daarmee ook je ervaring van dat geluid.