
Voor mensen die hinder ondervinden van laagfrequent geluid (LFG), lijkt maskeren een voor de hand liggende oplossing. Het toevoegen van een geluid dat het storende geluid overstemt, kan direct verlichting bieden. Het recent verschenen artikel van Van den Berg en Bakker, Sound enrichment helps persons suffering from low frequency phantom sounds (2025) bevestigt dat maskering voor velen effectief is in het verminderen van klachten. Hun onderzoek toont aan dat 69% van de deelnemers een afname van hinder rapporteerde na het toepassen van een maskerend geluid. Dit onderstreept dat maskering, vooral op de korte termijn, een waardevolle interventie kan zijn.
Toch is maskering niet zonder beperkingen. Het biedt tijdelijke verlichting, maar richt zich niet op de onderliggende factoren die de hinder veroorzaken of versterken. Het langdurig onderdrukken van een geluid kan zelfs leiden tot een verhoogde gevoeligheid, omdat het brein meer gefocust raakt op wat wordt gemaskeerd. Daarom is het belangrijk om verder te kijken en een bredere aanpak te overwegen, waarbij substitutie en acceptatie centraal staan.
Substitutie: een andere benadering
Substitutie gaat verder dan maskering. In plaats van het hinderlijke geluid volledig te verbergen, wordt een geluid toegevoegd dat door het brein als “normaal” wordt ervaren. Dit kan helpen om het storende geluid te herinterpreteren en minder bedreigend te maken. Een voorbeeld dat ik vaak geef in mijn spreekkamer, illustreert dit:
In mijn spreekkamer staat een tafel die kraakt en piept wanneer ik erop leun. Hoewel het geluid duidelijk hoorbaar is, stoort het me niet. De tafel hoort daar, en mijn brein accepteert het geluid als iets dat erbij hoort. Maar stel dat een andere tafel, achter mij, exact hetzelfde geluid maakt. Mijn brein registreert onmiddellijk dat ik te ver van die tafel af zit om het geluid zelf te veroorzaken. Ik draai me om, zoek de bron en zie bijvoorbeeld een collega die erop leunt. Op dat moment accepteert mijn brein het geluid weer, omdat het past binnen een herkenbare context.
Dit voorbeeld laat zien hoe substitutie kan werken. Door een geluid toe te voegen dat als vertrouwd en logisch wordt ervaren, kan het storende geluid minder hinderlijk worden. Het is een manier om het brein te helpen het geluid in een andere, minder bedreigende context te plaatsen.
Acceptatie: omgaan met wat niet te veranderen is
Naast substitutie speelt acceptatie een cruciale rol. Acceptance and Commitment Therapy (ACT) biedt handvatten om de relatie met hinderlijke geluiden te veranderen. Het doel is niet om het geluid te vermijden of te bestrijden, maar om het toe te laten zonder dat het je leven domineert. Door ruimte te maken voor het geluid en je aandacht te richten op wat echt belangrijk is in je leven, kun je leren omgaan met de aanwezigheid ervan.
Het geheel overzien
Het blijft belangrijk om het volledige plaatje te bekijken. LFG-klachten worden vaak beïnvloed door meerdere factoren, zoals stress, spanningen op andere levensgebieden, verkeerde gedachtenpatronen en gehoorklachten. Al deze elementen kunnen bijdragen aan hoe het brein het geluid interpreteert en er aandacht aan besteedt. Door niet alleen te kijken naar maskering of substitutie, maar ook naar deze bredere context, kan een meer duurzame oplossing worden bereikt.
Kortom, maskering kan zeker helpen, maar het is geen eindoplossing. Substitutie en acceptatie bieden aanvullende strategieën om het geluid te herinterpreteren en een plek te geven, zodat het minder impact heeft op je leven. Tegelijkertijd is het essentieel om verder te kijken dan het geluid zelf en ook de onderliggende factoren aan te pakken. Zo kun je op een holistische manier leren omgaan met LFG.
Wil je meer weten of onderzoeken wat voor jou werkt? Neem gerust contact op. Samen kijken we hoe jij de regie kunt terugnemen.
Bronnen
Van den Berg, F.G.P., & Bakker, R.H. (2025). Sound enrichment helps persons suffering from low frequency phantom sounds. J. Acoust. Soc. Am., 157, 343–354. https://doi.org/10.1121/10.0034847
Cima, R.F.F., Crombez, G., & Vlaeyen, J.W.S. (2011). Catastrophizing and fear in tinnitus: A theoretical framework. Journal of Behavioral Medicine, 34(3), 200-210.
Hayes, S.C., Strosahl, K.D., & Wilson, K.G. (2012). Acceptance and Commitment Therapy: The Process and Practice of Mindful Change (2nd ed.). Guilford Press.
Vlaeyen, J.W.S., & Linton, S.J. (2000). Fear-avoidance and its consequences in chronic musculoskeletal pain: A state of the art. Pain, 85(3), 317-332.
Batink, T., Peeters, F., Geschwind, N., van Os, J., & Wichers, M. (2013). How does mindfulness-based cognitive therapy work? An exploration of potential mediators. Behaviour Research and Therapy, 48(11), 135–142.
Dahl, J. C., Wilson, K. G., Luciano, C., & Hayes, S. C. (2005). Acceptance and Commitment Therapy for Chronic Pain. Context Press.
Ciarrochi, J., & Bailey, A. (2008). A CBT-practitioner’s Guide to ACT: How to Bridge the Gap Between Cognitive Behavioral Therapy and Acceptance and Commitment Therapy. New Harbinger Publications.
Comments