Iedereen heeft zijn eigen verhaal - over tinnitus, het leven en gehoord worden

Gisteren had ik weer tinnitusspreekuur met het hele team. Acht nieuwe patiënten, acht nieuwe verhalen. En iedere keer valt me op hoe uniek elk verhaal is. Soms zo herkenbaar voor die persoon dat je het niet kunt delen, omdat je dan hun kwetsbaarheid en privacy niet meer beschermt.

Toch is er ook iets universeels. Iets wat ons als mens verbindt: dat we nadenken, vooruitkijken, terugblikken. We maken ons zorgen over wat er kan komen, en dragen soms het gewicht van wat is geweest. En juist dat denken, dat vooruitzien en terugblikken, kan het zo moeilijk maken om te genieten van wat er nu is.

Vanmorgen fietste ik naar mijn werk. Het had geregend, de lucht was fris en alles was groener dan ooit. Bomen vol in het blad, de geur van zomer in de lucht. In de verte, door de ochtendmist, zag ik kasteel Hoensbroek liggen.

Omringd door het glooiende Limburgse landschap, gehuld in stilte en een waas van tijd.

Een moment waarop ik besefte hoe waardevol het is om even stil te staan en te zien wat er wel is.

Juist in de drukte van gedachten, angsten en geluid kan zo’n blik op de wereld helpen herinneren dat er ook rust en schoonheid bestaat – als we het durven te zien. Het viel me op hoe mooi dat eigenlijk is. Maar niet iedereen kan daar op dat moment van genieten. Soms is de tinnitus zo indringend dat het alles overstemt.

Ik had deze week een telefoongesprek met een moeder. Haar zoon van dertig, zelf coach nota bene, woont in de Randstad en heeft ernstige tinnitusklachten. Hij is de hoop verloren. Hij voelt de onmacht van iets waar je geen directe controle over hebt. Dat raakt me. We hebben geprobeerd hem snel bij collega’s van de Pento-groep in Utrecht te krijgen. Want ook daar weet ik: hij komt in goede handen. Soms zien mensen zelf niet meer dat er wél een weg uit de vicieuze cirkel is - en die weg is er echt.

En zo heeft ieder mens zijn eigen verhaal. Gelukkig zien wij dat met een stapsgewijze multidisciplinaire aanpak mensen geholpen kunnen worden. Maar ik zie ook dat veel mensen pas heel laat hulp zoeken. Misschien uit schaamte, misschien omdat ze denken dat het toch niet helpt, misschien omdat ze op veel plekken niet écht gehoord zijn.

Daarom zijn we begonnen met gratis webinars. Laagdrempelig. Mensen kunnen vooraf anoniem hun vragen insturen. En elke keer weer merk ik hoe waardevol het is om vragen van echte mensen te beantwoorden. Het laat zien: je bent niet alleen, en er is wél iets mogelijk.

Toch blijft het persoonlijke gesprek het belangrijkste. Tinnitus en soortgelijke klachten zijn vaak zo complex dat je niet simpelweg een standaard protocol kunt afvinken. Het draait om luisteren, echt luisteren, en samen ontdekken: waar zitten de kernpunten? Wat is er nodig?

We leven in een tijd waarin alles sneller en goedkoper moet. Meer online, meer apps, meer automatische oplossingen. Dat heeft zijn waarde, maar ik geloof dat er iets wezenlijks verloren gaat als je het persoonlijke gesprek loslaat. Mensen willen niet alleen geholpen worden - als mens willen we ook gehoord worden. En dat geldt niet alleen voor tinnitus, maar voor bijna elke klacht waar je als mens mee worstelt.

En misschien is dat wel het belangrijkste: achter elke klacht, elk verhaal, zit een mens. Een mens met gedachten, hoop, angst en verlangen naar rust. Het is aan ons als zorgverleners om dat te blijven zien.