De Week van het Oorsuizen
Tinnitus kan een enorme impact hebben, maar achter elk verhaal schuilt veerkracht, humor en de kracht van goed horen – in de breedste zin van het woord.
In deze Week van het Oorsuizen deel ik elke dag een bijzondere ontmoeting uit mijn spreekuur. Verhalen die laten zien hoe audiologie en psychologie samenkomen en hoe mensen, jong en oud, hun weg vinden in de wereld van geluid.
Soms ontmoet je iemand die je doet glimlachen, iemand die je inspireert zonder dat ze het zelf doorheeft. Vandaag is dat een dame op leeftijd, maar met een geest die nog springlevend is. Volgende maand wordt ze negentig. Negentig jaar vol levenservaring, vol verhalen, vol wijsheid. En nu zit ze hier voor me, samen met haar zoon. Hij is waarschijnlijk al de vijftig gepasseerd, maar in haar ogen blijft hij haar kleine jongen.
Ze is ernstig slechthorend en draagt aan beide oren hoortoestellen. Toch moet ze zich enorm concentreren om gesprekken goed te volgen. Met haar gehoorverlies heeft ze leren omgaan, maar er is één probleem dat haar gek maakt: die aanhoudende pieptoon midden in haar hoofd. Tinnitus. Vooral ’s nachts is het ondraaglijk.
Zoals altijd begin ik mijn uitleg. Ik peil hoe goed ze de informatie oppikt en pas mijn tempo aan. Tot mijn verrassing kan ze me niet alleen goed volgen qua gehoor, maar ook qua begrip. Ze wordt geraakt door wat ik vertel en schuift letterlijk naar het puntje van haar stoel. Haar ogen schitteren. Ze wil elk woord in zich opnemen.
Ik merk dat ik langzamer begin te spreken, automatisch duidelijker articuleer. En het werkt. Ze mist geen enkel woord. Stap voor stap wordt het haar duidelijk hoe ons complexe auditieve systeem werkt en, nog belangrijker, dat er iets aan te doen is. Ongelofelijk hoe snel ze de informatie oppakt.
Dan kijkt ze naar haar zoon en zegt: “Wat ben ik blij dat ik vandaag hier naartoe ben gegaan!”
Negentig jaar en al zoveel geprobeerd om die pieptoon te verminderen. Zoveel jaren zoeken naar een manier om de vicieuze cirkel te doorbreken. En nu, hier, ziet ze het opeens. Ze begrijpt hoe het werkt, hoe ze zelf invloed kan gaan uitoefenen. Dat de kracht in haarzelf zit.
Ze herhaalt in haar eigen woorden wat ik haar net heb uitgelegd. Tot in detail. En ze is blij. Zo blij, dat ik in haar negentigjarige ogen een sprankeling zie. Misschien zelfs een traantje. Hetzelfde gevoel van geluk dat ook in mij opkomt.
Met een brede lach loopt ze naar buiten, vol vertrouwen in wat komt. Haar woorden klinken nog na in mijn oren: “Wat ben ik blij dat ik vandaag hier naartoe ben gegaan!”
Leermoment uit dit verhaal
Inzicht verandert alles, maar weet, het is pas het begin.
Deze dame van bijna 90 had al zoveel geprobeerd om haar tinnitus te verminderen. Zonder succes. Tot ze besefte dat ze niet machteloos was, dat ze haar aandacht kon sturen en invloed had op hoe ze ermee omgaat. Maar inzicht alleen betekent nog niet dat alles meteen verandert.
Het doet me denken aan autorijlessen. Een instructeur kan duizend keer uitleggen hoe een auto werkt en hoe je je in het verkeer gedraagt, maar het echte leren begint pas als je zelf achter het stuur kruipt en de weg opgaat. In het begin voelt het overweldigend – zoveel tegelijk: sturen, schakelen, spiegelen, het verkeer in de gaten houden. Het lijkt alsof je het nooit onder de knie krijgt. Maar na verloop van tijd gaat het steeds makkelijker. Tot je op een dag de auto instapt en rijdt zonder er nog bewust bij stil te staan.
Zo werkt het ook hier. Weten hoe tinnitus en vooral het horen werkt en hoe je m ermee om kunt gaan is stap één. Maar de echte verandering komt door te oefenen, ervaren en steeds beter leren navigeren.
De eerste les voor haar is geweest. Nu begint de weg naar verandering.
Wil je geen blog missen? Neem gratis een abonnement en ontvang elke nieuwe blog direct in je inbox!
Picture: Designed by Freepik | www.freepik.com
Comments