Vanmorgen woonde ik de afscheidsdienst van dominee Harrie de Reus bij. Een bijzonder moment, want hij verlaat de gemeenschap van Maas-Heuvelland, waar hij zoveel jaren betekenis heeft gehad. De dienst vond plaats op de derde adventszondag, een dag vol symboliek en bezinning.
Ik kon het niet laten terug te denken aan mijn eigen verbondenheid met deze gemeenschap. Ooit mocht ik in de Kloosterkerk in hartje Valkenburg – een van de kerken binnen deze gemeenschap – een kunstproject uitvoeren. Een tweeluik, dat nu permanent schittert op de meest centrale plek in de kerk: voor mij het altaar. Voor de protestantse gemeenschap wellicht anders benoemd, maar voor mij de plek waar alles samenkomt. De plek waar ieders ogen tijdens een dienst steeds weer op gericht zijn. Het raakt me nog steeds dat mijn werk daar een blijvend onderdeel van is.
De boodschap van de dienst: vind de kern in jezelf
De dienst van vandaag stond in het teken van jezelf onder de loep nemen. Durven stilstaan bij je eigen kern. Een verhaal dat me raakte, was dat van de berenjacht. Het idee dat je angsten niet hoeft te vermijden, maar ze mag toelaten. Dat je ondanks die angsten stappen kunt zetten. Het deed me onmiddellijk denken aan ACT (Acceptance and Commitment Therapy): accepteren wat er is, inclusief je angsten en toch in beweging komen. Een boodschap die zoveel mensen inspireert, waaronder ikzelf.
Maar er was meer. Het lied De Kern van Stef Bos werd gezongen, en de woorden troffen me diep. “Alles draait om de kern. Het kleine in het groot, het stille in het woord.” Tijdens het luisteren kreeg ik kippenvel. De boodschap van dit lied, dat zo prachtig verwoordt hoe je voorbij alle ruis je eigen essentie kunt vinden, sloot naadloos aan bij de dienst. Het besef kwam opnieuw hoe belangrijk het is om verbonden te zijn met je innerlijke wereld, zeker in deze tijd waarin zoveel van ons wordt gevraagd. Is dat waar net vele mensen op zoek naar zijn? Missen in deze tijd waarin eenzaamheid een maatschappelijk probleem is.
Een vernieuwde akoestiek
Wat me deze keer ook opviel in de kerk, was hoe de akoestiek merkbaar verbeterd is. Er zijn akoestisch absorberende panelen aangebracht en dat maakte een enorm verschil. De galm die je vaak in oude kerken ervaart, was veel minder aanwezig, waardoor de woorden en muziek nog intenser binnenkwamen. Bovendien is het mooi hoe deze panelen zo subtiel en symmetrisch in de omgeving passen, alsof ze er altijd al geweest zijn. Het is prachtig hoe functionaliteit en esthetiek hier samenkomen en hoe dit de beleving in de kerk nog verder heeft verrijkt.
Een cadeau met betekenis
Na de dienst had ik het voorrecht Harrie persoonlijk te bedanken en hem een cadeau te overhandigen: het boek “Ontdek jezelf in kleur en woord!”. Een symbolisch cadeau, dat perfect aansluit bij het thema van de dag. In het voorwoord, met pen geschreven, gaf ik hem een persoonlijke boodschap mee. Een wens voor succes en inspiratie in Amsterdam, waar hij zijn nieuwe weg zal inslaan als predikant in de Oranjekerk.
Hoe mooi is het dat een titel als “Ontdek jezelf in kleur en woord!” niet alleen een boek is, maar een uitnodiging om stil te staan, te reflecteren en jezelf opnieuw te leren kennen? Net als de kernboodschap van de dienst, net als de woorden van Stef Bos in De Kern, net als de berenjacht: durven voelen, durven kijken en durven groeien.
Tot slot
Hoe toepasselijk dat dit boek tijdens advent zijn weg vond naar Harrie. Een tijd van verwachting, hoop en voorbereiding op wat komt. Misschien is dat wel de kern van advent: jezelf ontdekken en je voorbereiden op een nieuw begin.
Laten we in deze tijd samen ontdekken wat ons echt raakt. In kleur en in woord. Want ook in een vernieuwde omgeving, zoals deze kerk, blijft de kern hetzelfde: wat ons diep van binnen verbindt is het verhaal we elkaar te vertellen hebben.
Horen is zo veel meer dan enkel de oren!
Comentarios